Jan Benigier urodził się 18 lutego 1950 w Radomsku. Napastnik reprezentacji Polski. Srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Montrealu w 1976 r. Pan Jan słynął ze swojej techniki, dynamiki i zmysłu strzeleckiego, które sprawiały, że był bardzo groźny w polu karnym.

Swoją karierę rozpoczął w Stali Radomsko, a kontynuował w miejscowych Czarnych. Następnie przyszedł czas na li ligę i kolejno Start Łódź oraz Zawiszę Bydgoszcz, gdzie zyskał miano dobrze zapowiadającego się napastnika. Stąd też w 1972 roku słowacki trener Ruchu Chorzów Michał Vican postanowił ściągnąć go do swojej drużyny.

To właśnie w Ruchu odnosił największe sukcesy, gdzie w ciągu 9 ligowych sezonów (1972-1980 i 1982/83) rozegrał 229 spotkań, strzelając 74 bramki w ekstraklasie, 3-krotnie zdobywając tytuł Mistrza Polski (1973/74, 1974/75, 1978/79) i raz Puchar Polski (1973/74). Dwukrotnie też dotarł z drużyną do ćwierćfinałów europejskich pucharów. W sumie we wszystkich rozgrywkach dla „Niebieskich” zagrał ponad 300 razy, w meczach tych zdobywając aż 89 bramek, co czyni z popularnego „Jano” jednego z najlepszych snajperów w historii Ruchu.

Przez dwa lata grał w belgijskim Royal Football Club Seresien (dziejszy RFC Seraing). Pod koniec kariery ponownie zagrał w Ruchu, a następnie Polonii Bytom. Po zakonczeniu kariery piłkarskiej pracował m.in. jako trener i koordynator Śląskiego Związku Piłki Nożnej w Katowicach. Był wiceprezesem Śląskiej Federacji Sportu. Odznaczony m.in. srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi za wybitne osiągnięcia sportowe oraz licznymi oznaczeniami resortowymi.